Op het nieuwe forum is een thread gaande over verzoening ('is God verzoend?'). Opnieuw frappeert het me hoe men consequent twee totaal verschillende zaken door elkaar gooit. Vrijwel alle Bijbelvertalingen hebben daarin een onherstelbare schade aangericht. Enerzijds is daar het woord 'bedekking' of 'beschutting' (Hebreeuws: kafar, Grieks: hilasmos). De Bijbelvertalers hebben de onvergeeflijke fout gemaakt om dat woord te vertalen met 'verzoening'. Het heeft er net zoveel mee te maken als een fietsbel met een bos bloemen. 'Verzoenen' staat namelijk voor een ander Grieks woord: katallasso. Verzoenen houdt verband met vijandschap. Bedekking (of beschutting) daarentegen houdt verband met zonden. Gooi die twee begrippen op één hoop en je krijgt dan een gedrocht als de volgende zin te lezen (zie thread): "... zonden en vijandschap zijn blijkbaar in de praktijk niet bedekt (= verzoend).".
Laat dit duidelijk zijn: zonden worden bedekt, vijanden verzoend.
In de wereld weet men precies wat 'verzoening' is, nl. vijandschap omzetten in vrede. Dagelijks komen we het woord tegen in de kranten. Geen enkel probleem. Je moet een christen moet zijn om dat woord niet te begrijpen. Dat lijkt cynisch maar het is helaas een feit. In de christenheid is de waarheid aangaande de verzoening volstrekt onbekend, doordat het verward wordt met 'bedekking' (dat men trouwens óók al niet begrijpt). Als Paulus leert dat wij verzoend zijn (Rom.5:10), dan heeft dat NIETS met zonden te maken. Het wil zeggen dat we ooit vijanden waren en vervreemd van God. Hoezo? Omdat we God wantrouwden. Alle religie is gebaseerd op het idee van een vijandig God. Vooral de christelijke religie, vergis u niet. In kerken worden (ik scheer over één kam, ik weet het) mensen opgeroepen zich te bekeren, niet omdat God te vertrouwen is, maar juist omdat Hij niet te vertrouwen zou zijn. Het alternatief is namelijk (als je je niet bekeert) dat God je voor eeuwig in de hel gooit. Probeer bekeerlingen van zulke prediking maar eens te bereiken met het goede bericht... Alsof je tegen een muur praat. Ik spreek uit enige ervaring. Men meent dat men het Evangelie kent, maar wat men gelooft is een karikatuur. Een boodschap namelijk waarin God ab-so-luut niet de wereld onvoorwaardelijk liefheeft. Waarin men God als een (potentiële) vijand voorstelt, uiteraard met de bijbehorende dreiging van hel en verdoemenis. Men heeft geen idee van de waarheid van verzoening. D.w.z. de waarheid dat God zelfs het grootste onrecht ooit (Golgotha), de wereld niet aanrekent (2Kor.5:19).
Op deze Liefde loopt alle vijandschap stuk! Dát is verzoening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten