49 én 70

Van een (door mij) zeer gewaardeerde broeder ontving ik een email, waarin o.a. stond te lezen:

Heel mooi en correct hoe je het aantal en de uitgebalanceerde ordening van de Bijbelboeken uitlegt. Zeven-maal-zeven (49) boeken in het ORIGINEEL van de Heilige Schrift duiden op een Goddelijke handtekening.
Zou het aantal van zes-en-zestig boeken in onze VERTAALDE Bijbels soms kunnen duiden op een menselijke handtekening? Volgens mij wel! Vertalingen zijn toch door de handen, gedachten en theologische schema's van mensen heengegaan?
Maar... met een beetje goede wil kom je, zelfs in onze VERTAALDE Bijbels, toch weer uit op een veelvoud van zeven (namelijk 70): als je de Psalmen als vijf boeken rekent!
Kortom: Gods' ORIGINELE geinspireerde Woord blijft, ook in de VERTALINGEN van het "Wereld-Christendom" (meestal geworteld in de "Septuaginta", de VERTALING van het voormalige "Wereld-Jodendom") nog wel aanwezig... zij het enigszins verborgen! En bovendien "kan Hij met een kromme stok nog steeds rechte slagen maken".

Ik stem hier volledig mee in! Nog een paar aantekeningen ter aanvulling.

1. Wanneer we de aloude Hebreeuwse telling volgen, dan komen we uit op een aantal van 22 boeken in de Tenach. Het getal 22 komt uiteraard overeen met de 22 letters van het Hebreeuwse alfabet. Echter, het Hebreeuws telt ook nog een vijftal sluitletters... Als we deze zouden meerekenen, zouden we uitkomen op 27 letters. Hetzelfde aantal als het NT aan boeken telt. Het NT dat de bekronende afsluiting is van de Hebreeuwse Bijbel...

2. De Hebreeuwse telling brengt ons op een totaal van 22 + 27 boeken. Dat is een totaal van 49 boeken. 7 maal 7. Volgen we echter de telling van de Septuagint, dan komen we uit op... 70 boeken. Via zowel de Hebreeuwse als Griekse route, vormen de Schriften een veelvoud van 7 boeken. Frappant daarbij is dat Septuagint (LXX) zeventig betekent...

3. Zeventig is in de Hebreeuwse symboliek het getal van de volkeren. In de volkeren-tabel van Genesis 10 vinden we een opsomming van 70 zonen van Sem, Cham en Jafeth. Deze namen representeren de volkerenwereld. Zeventig is het getal dat past bij de volkeren en daarmee ook bij de heidense, (niet-Joodse, Griekse) telling van de Schriften.

4. Israël arriveerde aan het begin van haar woestijnreis bij Elim. Van deze plaats lezen we (Exodus 15:27) dat daar twaalf waterbronnen waren en zeventig palmbomen. Twaalf is uiteraard het getal dat model staat voor de stammen van Israël. Vanuit het volk (>12) zijn de Schriften (> LXX > 70) ontstaan. Op onze doorreis door de dorre woestijn van deze wereld, vormen deze zeventig Schriften, voorkomend uit Jakobs bron (vergl. Joh.4:4!) de oase!